راز گـرانی پستـه از نـگاه یکی از ۵ ثروتـمند ایـرانی!

به نقل از روزنامه هفت صبح: اسدالله عسگری اولادی یکی از تجار نامور ایران است. برخی می گویند جزو ۱۰ شخصیت ثروتمند ایرانی است و رقم افسانه ای ۴۰۰ میلیون دلاری برای دارایی های او تخمین می زنند. هر چند خود او این رقم را صحیح نمی داند اما ثروتمند بودنش را هم انکار نمی کند. صریحا می گوید بنز سوار می شود، با ۹۰ کشور تجارت می کند و دائم سفرهای خارجی می رود.

حاج اسدالله عسگر اولادی برخلاف برادر بزرگترش حاج حبیب الله که مشی سیاسی را برگزید، در عرصه اقتصادی همیشه فعال تر بود. فعلا عضویت در اتاق بازرگانی و ریاست اتاق بازرگانی ایران و چین بخشی از سمت های اقتصادی اوست.

این روزها نام او با مطرح شدن مسئله صادرات پسته سر زبان ها افتاده؛ او سرشناس ترین تاجران خشکبار کشور است. خود او می گوید: "در کار خشکبار سه بار خودم و سه بار هم امیرعلی، پسرم صادرکننده نمونه شده ایم."
● صادرات پسته، دغدغه حاج آقا؛

چند روز پیش وقتی خبر ممنوعیت صادرات پسته منتشر شد؛ بلافاصله صدای اعتراض اسدالله عسگر اولادی بلند شد. ماجرا این بود که از سوی معاون اول رئیس جمهور اعلام شد برای کنترل قیمت ها در بازار داخل صادرات پسته باید تا شش ماه متوقف شود. البته همان روز از نمایندگان انجمن خشکبار خواسته شده بود چون پسته با قیمت کیلویی ۳۰ هزار تومان به خارج از کشور صادر می شود، در داخل هم با همین قیمت توزیع شود و نه ۵۰ و ۶۰ هزار تومان!

ظاهرا این ایده به مذاق نمایندگان انجمن خشکبار خوش نیامده و زیر بار نرفتند که دستور ممنوعیت صادرات صادر می شود. هر چند ۲۴ ساعت بعد این تصمیم سست شد و گفتند در صورت تامین نیاز داخل منعی برای صادرات پسته وجود ندارد.

اسدالله عسگر اولادی در مورد دستور ممنوعیت صادرات پسته گفته بود: "با این تصمیم عملا بازار پسته دنیا از دست ما خارج و به دست آمریکا می افتد. در صورتی که آمریکایی ها در حالت عادی بخواهند اینطوری جای ما را بگیرند باید دو میلیارد دلار هزینه کنند. یعنی عملا ما دو میلیارد دلار به نفع آمریکا کار کرده ایم." جدا از آن او گفته بود: "فقط ۱۰ درصد پسته ما در داخل مصرف می شود و نمی شود ۹۰ درصد مابقی را قربانی این ۱۰ درصد کرد. با این کار ما باید قید سالانه ۶۰۰ ۵۰۰ میلیون دلار درآمد حاصل از صادرات را بزنیم."

البته با این قیمت های فعلی شاید همین ۱۰ درصد روز به روز کمتر شود و کل پسته یکجا دربست صادر شود برای خارجی ها! خلاصه اینکه آقای عسگر اولادی و دوستان ایشان موفق شدند دستور ممنوعیت صادرات پسته را به شکل مشروط ملغی کنند و مردم منتظر هستند ببینند در روزهای باقی مانده تا تعطیلات عید قیمت پسته پایین می آید یا خیر.

● حاج آقا از کجا شروع کرد؟

در مورد سال تولد آقای عسگر اولادی روایت های گوناگونی وجود دارد. ۱۳۱۲، ۱۳۱۴ یا شاید ۱۳۱۵ در چهار راه سیروس. نزدیک بازار تهران، جایی که بعدها محل کسب و کار و ترقی او شد. در هر صورت ایشان حدود ۷۶ سال عمر دارند و به قول خودشان تا حالا یک بار هم روی تخت بیمارستان نخوابیدند. نخستین حقوقی که گرفت دو ریال بود. اولین تجارتش هم خرید یک کیسه کنجد به قیمت ۵۳ تومان بود که آن را به نانوایی محل فروخت ۷۰ تومان. بعدها کسب او رونق می گیرد و می گوید قبل از انقلاب "زیره" به آمریکا صادر می کرده است. نام او در منهتن آمریکا شناخته شده است.

خود او این موضوع را اینطور روایت می کند: "من در منهتن در اتحادیه خشکبار عضو این اتحادیه بودم. به دلیل صادرات وسیع؛ من از ایران تنها کسی بودم که تاکنون عضو این اتحادیه بوده است اما الان ۲۰ سال است روابط با آمریکا قطع است. ۱۰ سال بعد از انقلاب هم رابطه داشتیم اما قطع شد."

او که در عرصه تجارت با لقب "حاجی ترانسفر" شناخته می شود، مدیر شرکتی عظیم به نام "حساس" است که شاخص ترین مجموعه در صادرات خشکبار به اقصی نقاط دنیا شناخته می شود. این تاجر مشهور دلیل موفقیتش را نسیه کار نکردن و اعتقاد نداشتن به دسته چک می داند.
● همه حاشیه های حاج آقا

آقای عسگر اولادی در اکثر سفرهای خارجی همسرش را هم با خودش می برد. خود او در این مورد می گوید: "در اکثر کشورهای دنیا طرف های تجاری من و همسرم را می شناسند. حتی با چادر هم که می رود او را می شناسند. من سه سفر در پیش دارم، به بوداپست، مسکو و جایی که دیگر همه جا همسرم را هم می برم. نمی شود در این تهران ناامن همسرم را تنها بگذارم." یکی از اظهارنظرهای جنجالی عسگر اولادی در ماه های منتهی به سال ۹۰ منتشر شد که او گفت تا شش ماه آینده در ایران قحطی می شود. چند روز بعد او اظهارات خود را پس گرفت و گفت رسانه ها سخنش را بد منعکس کرده اند و تعریف کرد که همان روزها در چهار راه مولوی روی چهارپایه رفته و فریاد زده: "من عسگر اولادی هستم و این کشور هیچگاه قحطی به خودش نخواهد دید."

مرداد ماه سال ۹۰ زمانی که بحث فروش زمین نمایشگاه بین المللی تهران پیش آمد، اسدالله عسگر اولادی از جمله افرادی بود که پیشنهاد داد حاضر است این زمین را بخرد. این اظهارات بلافاصله در رسانه ها منتشر شد و عسگر اولادی مجبور شد توضیح دهد برای خرید این زمین خودش به این مقدار کافی پول ندارد و منظور او این بوده که با شراکت افرادی دیگر و فعالین بخش خصوصی و اتاق بازرگانی این زمین را برای کارهای اقتصادی بخرند.

سلـطان پستـه ایـران کیـست ؟!

به نقل از سایت خبر نو: برادران عسکراولادی، حالا یکی از خبرسازترین برادران ایران هستند. یکی در عرصه سیاست و یکی در عرصه اقتصاد. "حبیب‌الله" چند وقتی می‌شود که تیتر اول خبرهای سیاسی و روزنامه‌های مختلف است و "اسداله" هم با کسب و کارش، روی بورس خبرهای اقتصادی. آن هم به واسطه "طلای سبز"ی که خندان است. اما قیمتش، خنده را از روی لب خیلی‌ها محو کرده. "اسدالله عسکراولادی مسلمان" را خیلی‌ها "سلطان پسته ایران" می‌دانند.

تاجر 78 ساله ایرانی، زاده چهارراه سیروس تهران است. او از برجسته‌ترین بازرگانان ایرانی، معروف‌ترین صادرکننده خشکبار ایران، عضو اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در تمام دوران پس از انقلاب و رئیس اتاق بازرگانی و صنایع ایران و چین است. عسگراولادی دارای مدرک کارشناسی رشته اقتصاد و ادبیات دانشگاه تهران است و از سال 1337 کار تجارت با کشورهای چین، استرالیا، ژاپن و چند کشور اروپایی و آمریکایی را شروع کرده و تاکنون ادامه داده است. وی که یکی از هشت نفر عضو هیات موسس اتاق بازرگانی ایران در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی محسوب می‌شود و تاکنون در هر هفت دوره هیات نمایندگان اتاق‌های بازرگانی حضور داشته است.
● عدد میلیارد را بلد نیستم

خیلی‌ها عسکراولادی را یکی از ثروتمندترین افراد ایران می‌دانند. ماهنامه "فوربس" هم میزان سرمایه او را حدود ۴۰۰ میلیون دلار برآورد می‌کند. صادرات پسته، زیره، میگو، میوه‌جات خشک و خاویار و واردات شکر و لوازم خانگی مهمترین فعالیت اقتصادی اوست. با این حال عسگراولادی خود را بازرگان کوچکی می‌داند که در زمینه صادرات فعالیت کوچکی دارد و حتی شمارش میلیارد را بلد نیست: "بنده هیچ وقت سرمایه‌دار نبودم، نه در قبل از انقلاب و نه در بعد از انقلاب. بنده بازرگان کوچکی هستم که در زمینه صادرات فعالیت کوچکی دارم."

وی معتقد است: "هنر صادرات این است که با جلب اعتماد مردم می توان کالا را خرید و صادر کرد. اگر خوب عمل کنید، آبروی شما سرمایه است وگرنه بنده سرمایه‌دار نیستم و نبودم... متاسفانه وانمود می‌شود که میلیاردر هستم. بنده اصلاً عدد میلیارد را بلد نیستم. در گفتار بلدم اما در محاسبه هیچ وقت با میلیارد سر و کار نداشته‌ام. بنده هیچ چیزی ندارم. بنده تنها یک خانه، یک انبار و یک دفتر دارم. البته در شرایط امروز هر فردی که یک خانه داشته باشد رقم بالایی می‌شود. اما در کل بنده هیچ پس اندازی ندارم. بنده فقط یک واحد تولیدی در قم دارم که تنها 15 درصد آن مال بنده است و 85 درصد آن مال دیگران است."
● تجارت 54 ساله

او در زندگینامه خودنوشت خود، ورودش به اقتصاد و اتاق بازرگانی را این طور شرح می‌دهد: "سال 1334 تصمیم گرفتم تاجر شوم. به اتاق بازرگانى رفتم که کارت بازرگانى بگیرم، اما سنم اقتضا نمى‌کرد. چون حداقل باید 24 ساله مى‌بودم. نایب رئیس اتاق وقت طبق قانون مى‌توانست مرا امتحان کند. مرحوم عبدالله توسلى مرا پیش او فرستاده بود. یادم نمى‌رود 20 سوال از من کرد درباره ارز کشورها، حمل جنس و غیره. من به تمام سوالات جواب دادم و آن نایب رئیس به معرف زنگ زد و گفت: این باید جاى من بنشیند. 25 سال بعد جاى او نشستم. 2 سال بعد با قسط و تخفیف حجره‌اى به مبلغ 4 هزار تومان خریدم و رشته خشکبار را انتخاب کردم و هنوز بعد از 54 سال در همین رشته هستم."
● شبی که پسته گران شد

سلطان پسته ایران درباره ورودش به بازار صادرات پسته هم این طور می‌گوید: "در سال 1347 به صادرات دو قلم دیگر خشکبار شامل پسته و کشمش رو آوردم. پسته کار بزرگى بود و پول سنگینى مى‌خواست. من پول نداشتم اما چون در بازار آبرو داشتم و خوش‌حساب بودم به من نسیه مى‌دادند و هنر من این بود که یک ماهه آن جنس را به خارج مى‌فروختم و پولش را مى‌گرفتم. این هنر خوش‌حسابى من عامل موفقیت من در بازار پسته بود."

عسگراولادی البته یک خاطره جالب هم از گرانی پسته دارد: "یک بار لس‌آنجلس بودم، نیمه‌شب و خواب‌آلود تاجرى از آلمان به من زنگ زد و 200 تن پسته خرید. خواب‌آلود بودم و فروختم. صبح بیدار شدم و دیدم قیمت پسته 50 هزار دلار فرق کرده است. اما نمى‌توانستم پسته فروخته شده را ندهم. صبح به آلمان پرواز کردم و به دفترش رفتم و گفتم من به تو پسته فروختم و حالا مى‌خواهم پسته بخرم. 100 هزاردلار به او دادم و قرارداد تلفنى را کنسل کردم. یک هفته بعدش را در هامبورگ ماندم. دوباره سراغش رفتم و گفتم حالا آن پسته را باز مى‌فروشم و او با 200 هزار دلار تفاوت همان بار پسته را از من خرید و علاوه بر این که ضررم را جبران کردم 100 هزار دلار هم سود کردم! این خوش‌قولى ‌اصل تجارت است. براحتى مى‌توانستم بگویم خواب بودم، فروختم. خب! قرارداد و امضایى که نداریم."
● راز گرانی پسته

سلطان پسته ایران درباره گرانی اخیر و بی‌سابقه پسته ایران هم نظر جالبی دارد. او در برنامه تلویزیونی "پایش" این هفته، دلیل گرانی پسته را این طور توضیح داد: "گرانی و کمبود پسته در بازار به خاطر صادرات نیست بلکه به خاطر گران شدن پسته از مبدا باغ و توسط باغداران است. ضمن اینکه پسته در سال‌های گذشته قیمت ثابتی داشت و الان مانند همه چیز که گران شده، پسته هم گران شده ‌است. انبارهایی که کشف کرده‌اند و می‌گویند در آن پسته وجود داشته متعلق به باغداران بوده و صادرکننده انباری برای احتکار و نیازی به این کارها ندارد."

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: